Richard Göbel

De laatste twee meter,  In mijn vorige blog had ik al uitgebreid verslag gedaan over de vergissing die ik had gemaakt en de gevolgen die dat met zich meebracht. In dit verslag kunnen jullie lezen hoe dit verliep.  De voorbereiding In keukentermen noem je dat Mise en Place. Dit is een term die wordt gebruikt om de voorbereidende werkzaamheden aan te duiden.  Toen ik eenmaal had besloten om de laatste twee meter toch ook maar te gaan doen heb ik daarvoor direct een datum geprikt. Kerst en de jaarwisseling stonden mij in de weg om door te gaan. Geduldig heb ik op dat moment gewacht.  De eerste zes en een halve meter waren maagdelijk. We wisten van niks. We moesten alles uitproberen en gokken wat de uitkomst zou zijn.  De eerste meter was een totaal raadsel. Jullie hebben kunnen lezen wat een strijd het was om de woning van zijn plaats te krijgen.  Zoveel anders was dat nu. We wisten wat de handicaps waren. We wisten dat de woning erg kwetsbaar is. We wisten ook waar we rekenin

Ik heb lang nagedacht over de titel van dit blog. (of deze blog)  Ik dacht aan:  Een hele domme fout of, Dacht je alles gehad te hebben of,  kan ik wéééér aan de slag.  Jullie zullen wel denken " waar heeft hij het nu weer over " " Wazige gast ".  Ik zal het uitleggen.  Ik denk dat we dat allemaal wel eens hebben. Een gedachte die zich sluimerend opdringt. Een gedachte waarvan het kwartje maar héél langzaam valt. Niet zo lang geleden had ik zoiets. Een situatie die ik al snel als " een beetje dom " bestempel. Althans dat voelt wel zo. Toch gun ik me deze fout ook wel. Immers ik ben een amateur huizenbouwer en ik mag dit soort fouten maken. Een fout die niet geheel zonder gevolgen is gebleven. De tijd heeft de situatie inmiddels achterhaald en ik kan melden dat het opgelost is.  De gedachte Je moet voorstellen dat wij in het bos géén erfafscheidingen hebben. Er staan "ergens" kadasterpaaltjes. 1 daarvan weet ik te staan. De