De laatste twee meter,
De laatste twee meter,
In mijn vorige blog had ik al uitgebreid verslag gedaan over de vergissing die ik had gemaakt en de gevolgen die dat met zich meebracht. In dit verslag kunnen jullie lezen hoe dit verliep.
De voorbereiding
In keukentermen noem je dat Mise en Place. Dit is een term die wordt gebruikt om de voorbereidende werkzaamheden aan te duiden.
Toen ik eenmaal had besloten om de laatste twee meter toch ook maar te gaan doen heb ik daarvoor direct een datum geprikt. Kerst en de jaarwisseling stonden mij in de weg om door te gaan. Geduldig heb ik op dat moment gewacht.
De eerste zes en een halve meter waren maagdelijk. We wisten van niks. We moesten alles uitproberen en gokken wat de uitkomst zou zijn.
De eerste meter was een totaal raadsel. Jullie hebben kunnen lezen wat een strijd het was om de woning van zijn plaats te krijgen.
Zoveel anders was dat nu. We wisten wat de handicaps waren. We wisten dat de woning erg kwetsbaar is. We wisten ook waar we rekening mee moesten houden.
De vorige keer had ik de woning zo goed als leeggehaald om deze lichter te maken. Daar had ik deze keer zin in.
De takels
De vorige keer hadden we ook drie verschillende takels waarvan de Tirfor het beste beviel. Toen ik eenmaal had besloten de sleepklus nogmaals te gaan doen wist ik ook dat ik drie Tirfors zou gaan huren. Ik nam mij ook voor om die met de meeste trekkracht te huren. Ik kon kiezen tussen 800 of 1600 kilo. Ik huurde er drie. IK had dus een trekkracht van totaal 4.800 kilogram. Ik heb geen idee wat de woning weegt. Dat is ook niet zo heel erg relevant want we gaan te woning niet tillen maar slepen.
Niet alleen verplaats je gewicht maar je hebt ook de weerstand van de slepen op de ondergrond. Ik was tevreden met mijn keuze.
De Handicaps
Bij de eerste sleepklus ontdekten wij dat de woning erg kwetsbaar is. Hij begon op de hoeken te buigen. Hierdoor raakte de woning uit verband. Er ontstonden scheuren en kieren.
Ook hadden we te maken met rot. Het was heel moeilijk om de woning te verstevigen omdat alle uiteinden van de woning verrot en dus zacht waren. Hierdoor kon je moeilijk iets op de woning schroeven om deze te versteviging.
Om tot het dieper en dus nog wat steviger onderliggende hout te kunnen komen kocht ik een doos met Woodies. Dit zijn speciale schroeven van 14 centimeter lang met een boorkop en gekartelde schroefdraad voor meer grip. Om deze te schroeven maak ik gebruik van een zogenaamde impacter. Dit is een slagschroefmachine.
De middelste sleepband zat de vorige keer op de verkeerde plek. Ook dat heb ik deze keer veranderd door een ander gat in de woning te zagen.
Later heb ik dit gat weer dicht gepurd en een plank overheen geschroefd. De woning wordt er niet mooier op maar dat heeft even geen prioriteit.
Ook kocht ik een meetlint van 20 meter om meer duidelijkheid te kunnen verschaffen.
Het weekend ervoor had mijn kameraad Sven het idee opgevat om alle bramen die in ons pad stonden te verwijderen. De bramen maakten het terrein nagenoeg onbegaanbaar. De strengen zijn zo lang dat ze om je enkel wikkelen. Bramen wortelen als een spin. Die verwijder je niet zomaar. Maar met vereende krachten baanden wij ons een pad door de wildernis.
Dit had een bijkomend voordeel want ik vond een tweede kadasterpaaltje terug. Dit gaf zoveel meer duidelijkheid dat wij op zoek gingen naar een derde plaatje die ik tot op de dag van vandaag nog niet gevonden heb.
Dit geeft niks want met twee paaltjes, die overigens diagonaal tegenover elkaar staan, geven mij toch al een hele goede indicatie.
De sleepbanden
Net als de vorige keer deden we een band om de woning en dóór de woning heen. Iedere Tirfor op zich is bijna niet te tillen. Ik koos drie geschikte bomen. In gedachten vroeg ik om toestemming of ze me wilden helpen. Ook de bomen waren ervaren. Ik voelde echter geen weerstand o.i.d. Bomen zijn ook levende wezens en ik wil daar met respect mee omgaan.
Voorbereiding is het halve werk.
Zaterdag 4 januari was het zover. Bij deze klus drong het mij eigenlijk pas door dat de voorbereiding ongeveer 95% van al het werk is. Toen de takels eenmaal waren aangesloten begonnen we alles op spanning te zetten. We hadden van tevoren alle rails al klaargelegd. De balken ingesmeerd met warm water en groene zeep.
's morgenvroeg had ik mijn bed al weggehaald om zo bij alle leidingwerk te kunnen komen. Immers niet te vergeten...... de stroom en de waterleiding moest ook weer afgeknipt worden en verlengd. Ook dat had ik de week van te voren al voorbereid.
Er zat nog wel wat speling op het leidingwerk dus ik besloot eerste even te testen of de woning van zijn plek wilde. Dit bleek geen probleem te zijn en we stopten direct. Ik haalde de hoofdschakelaar over en draaide de hoofdkraan van het water dicht. Ik ging naar binnen en knipte de waterleiding door. De groepenkast was al open. Ook die draden knipte ik af. We konden van start.
De sleepklus ging zeer voorspoedig. We waren met pakweg een uur klaar. De klus is geklaard met het complete interieur er nog in. De fles witte wijn stond nog op het aanrecht en de kachel brandde alsof er niks was veranderd. Dit is het resultaat.
De woning is nu in totaal 9 meter verplaatst. Er staat nu een boom vlak voor mijn raam. Soms zie ik een boomkruiper in een spiraalbeweging omhoog kruipen op zoek naar insecten. Ik heb dit heel erg vaak gezien maar nooit zo dichtbij. De woning staat nu straks tussen vier bomen in. In mijn ogen lijkt het huisje nu een beetje op een Thoreau cabin naar de gelijknamige schrijver Henry David Thoreau (12 juli 1817-6 mei 1862) wiens cabin 10 x 15 voet besloeg. Die van mij is 10 x 19 voet. (3 x 6 meter). https://nl.wikipedia.org/wiki/Henry_David_Thoreau
Hoe nu verder.
Ondertussen heb ik mijn constructietekening binnen. Deze heeft op veel punten duidelijkheid gegeven. Voorts is het zo dat ik ook al het badkamervloertje van beton met een Kangoo is stukken heb gemaakt. Een deel van het puin is door een bewoner gebruikt om gaten in het zandpad te dichten.
De serre moet ook nog weg. Ondertussen loop ik tegen weerstand aan om een financiering te krijgen. Dit is een behoorlijk ontmoedigend proces. Misschien gaat het hele feest niet door en zal ik nog wat langer in mijn Thoreau cabin moeten leven.
De fundering
Het uitzoeken van een geschikte fundering ook nog niet zo heel erg gemakkelijk. Ik zou mijn functie als consulent inkomen binnen het sociaal domein geen eer aan doen als ik niet op zoek ging naar de goedkoopste meest adequate oplossing. Iedere keer als ik een goedkope adequate fundering vind dan kleeft er weer een nadeel aan vast. Ik ben hier nog mee bezig.
Ik ben nieuwsgierig naar jullie reacties. Laat gerust een bericht achter.
In mijn vorige blog had ik al uitgebreid verslag gedaan over de vergissing die ik had gemaakt en de gevolgen die dat met zich meebracht. In dit verslag kunnen jullie lezen hoe dit verliep.
De voorbereiding
In keukentermen noem je dat Mise en Place. Dit is een term die wordt gebruikt om de voorbereidende werkzaamheden aan te duiden.
Toen ik eenmaal had besloten om de laatste twee meter toch ook maar te gaan doen heb ik daarvoor direct een datum geprikt. Kerst en de jaarwisseling stonden mij in de weg om door te gaan. Geduldig heb ik op dat moment gewacht.
De eerste zes en een halve meter waren maagdelijk. We wisten van niks. We moesten alles uitproberen en gokken wat de uitkomst zou zijn.
De eerste meter was een totaal raadsel. Jullie hebben kunnen lezen wat een strijd het was om de woning van zijn plaats te krijgen.
Zoveel anders was dat nu. We wisten wat de handicaps waren. We wisten dat de woning erg kwetsbaar is. We wisten ook waar we rekening mee moesten houden.
De vorige keer had ik de woning zo goed als leeggehaald om deze lichter te maken. Daar had ik deze keer zin in.
De takels
De vorige keer hadden we ook drie verschillende takels waarvan de Tirfor het beste beviel. Toen ik eenmaal had besloten de sleepklus nogmaals te gaan doen wist ik ook dat ik drie Tirfors zou gaan huren. Ik nam mij ook voor om die met de meeste trekkracht te huren. Ik kon kiezen tussen 800 of 1600 kilo. Ik huurde er drie. IK had dus een trekkracht van totaal 4.800 kilogram. Ik heb geen idee wat de woning weegt. Dat is ook niet zo heel erg relevant want we gaan te woning niet tillen maar slepen.
Niet alleen verplaats je gewicht maar je hebt ook de weerstand van de slepen op de ondergrond. Ik was tevreden met mijn keuze.
De Handicaps
Bij de eerste sleepklus ontdekten wij dat de woning erg kwetsbaar is. Hij begon op de hoeken te buigen. Hierdoor raakte de woning uit verband. Er ontstonden scheuren en kieren.
Ook hadden we te maken met rot. Het was heel moeilijk om de woning te verstevigen omdat alle uiteinden van de woning verrot en dus zacht waren. Hierdoor kon je moeilijk iets op de woning schroeven om deze te versteviging.
Om tot het dieper en dus nog wat steviger onderliggende hout te kunnen komen kocht ik een doos met Woodies. Dit zijn speciale schroeven van 14 centimeter lang met een boorkop en gekartelde schroefdraad voor meer grip. Om deze te schroeven maak ik gebruik van een zogenaamde impacter. Dit is een slagschroefmachine.
De middelste sleepband zat de vorige keer op de verkeerde plek. Ook dat heb ik deze keer veranderd door een ander gat in de woning te zagen.
Later heb ik dit gat weer dicht gepurd en een plank overheen geschroefd. De woning wordt er niet mooier op maar dat heeft even geen prioriteit.
Ook kocht ik een meetlint van 20 meter om meer duidelijkheid te kunnen verschaffen.
Het weekend ervoor had mijn kameraad Sven het idee opgevat om alle bramen die in ons pad stonden te verwijderen. De bramen maakten het terrein nagenoeg onbegaanbaar. De strengen zijn zo lang dat ze om je enkel wikkelen. Bramen wortelen als een spin. Die verwijder je niet zomaar. Maar met vereende krachten baanden wij ons een pad door de wildernis.
Dit had een bijkomend voordeel want ik vond een tweede kadasterpaaltje terug. Dit gaf zoveel meer duidelijkheid dat wij op zoek gingen naar een derde plaatje die ik tot op de dag van vandaag nog niet gevonden heb.
Dit geeft niks want met twee paaltjes, die overigens diagonaal tegenover elkaar staan, geven mij toch al een hele goede indicatie.
De sleepbanden
Net als de vorige keer deden we een band om de woning en dóór de woning heen. Iedere Tirfor op zich is bijna niet te tillen. Ik koos drie geschikte bomen. In gedachten vroeg ik om toestemming of ze me wilden helpen. Ook de bomen waren ervaren. Ik voelde echter geen weerstand o.i.d. Bomen zijn ook levende wezens en ik wil daar met respect mee omgaan.
Voorbereiding is het halve werk.
Zaterdag 4 januari was het zover. Bij deze klus drong het mij eigenlijk pas door dat de voorbereiding ongeveer 95% van al het werk is. Toen de takels eenmaal waren aangesloten begonnen we alles op spanning te zetten. We hadden van tevoren alle rails al klaargelegd. De balken ingesmeerd met warm water en groene zeep.
's morgenvroeg had ik mijn bed al weggehaald om zo bij alle leidingwerk te kunnen komen. Immers niet te vergeten...... de stroom en de waterleiding moest ook weer afgeknipt worden en verlengd. Ook dat had ik de week van te voren al voorbereid.
Er zat nog wel wat speling op het leidingwerk dus ik besloot eerste even te testen of de woning van zijn plek wilde. Dit bleek geen probleem te zijn en we stopten direct. Ik haalde de hoofdschakelaar over en draaide de hoofdkraan van het water dicht. Ik ging naar binnen en knipte de waterleiding door. De groepenkast was al open. Ook die draden knipte ik af. We konden van start.
De sleepklus ging zeer voorspoedig. We waren met pakweg een uur klaar. De klus is geklaard met het complete interieur er nog in. De fles witte wijn stond nog op het aanrecht en de kachel brandde alsof er niks was veranderd. Dit is het resultaat.
De woning is nu in totaal 9 meter verplaatst. Er staat nu een boom vlak voor mijn raam. Soms zie ik een boomkruiper in een spiraalbeweging omhoog kruipen op zoek naar insecten. Ik heb dit heel erg vaak gezien maar nooit zo dichtbij. De woning staat nu straks tussen vier bomen in. In mijn ogen lijkt het huisje nu een beetje op een Thoreau cabin naar de gelijknamige schrijver Henry David Thoreau (12 juli 1817-6 mei 1862) wiens cabin 10 x 15 voet besloeg. Die van mij is 10 x 19 voet. (3 x 6 meter). https://nl.wikipedia.org/wiki/Henry_David_Thoreau
Hoe nu verder.
Ondertussen heb ik mijn constructietekening binnen. Deze heeft op veel punten duidelijkheid gegeven. Voorts is het zo dat ik ook al het badkamervloertje van beton met een Kangoo is stukken heb gemaakt. Een deel van het puin is door een bewoner gebruikt om gaten in het zandpad te dichten.
De serre moet ook nog weg. Ondertussen loop ik tegen weerstand aan om een financiering te krijgen. Dit is een behoorlijk ontmoedigend proces. Misschien gaat het hele feest niet door en zal ik nog wat langer in mijn Thoreau cabin moeten leven.
De fundering
Het uitzoeken van een geschikte fundering ook nog niet zo heel erg gemakkelijk. Ik zou mijn functie als consulent inkomen binnen het sociaal domein geen eer aan doen als ik niet op zoek ging naar de goedkoopste meest adequate oplossing. Iedere keer als ik een goedkope adequate fundering vind dan kleeft er weer een nadeel aan vast. Ik ben hier nog mee bezig.
Ik ben nieuwsgierig naar jullie reacties. Laat gerust een bericht achter.
Reacties
Een reactie posten
Hartelijk dank voor uw vriendelijke bericht.