Voortgang episode 13


Beste lezers,  

Wat kan je doen op zo'n regenachtige dag.  Je schrijft een blog. 

Voordat ik verder ga even een korte opmerking. Bij voorbaat mij excuses voor eventuele typefouten. Los van de dees en tees,  waar ik al vanaf de lagere school moeite mee heb en nooit routine in heb gekregen,  heb ik er nu even tijdelijk een extra handicap bij.  Hoe dat komt vertel ik later.  Ik zal er deze keer extra op letten. (ik type dus met een pleister om mijn vinger) 

Voortgang

De voortgang van het project gaat voorspoedig. In mijn vorige blog had ik al melding gemaakt van het heugelijke feit dat ik het hoogte punt had bereikt.  Het regenseizoen is aangebroken.  Ik heb zo goed als mogelijk twee grote dekzeilen over het huis gespannen.  Eentje is al wat ouder en hier en daar een beetje lek. De tweede is onlangs gekocht. 

De aankomende werkzaamheden zullen zich in een dwingende volgorde moeten gaan opvolgen. Ik zal het uitleggen. 

Het eerstvolgende doel is namelijk zodanige omstandigheden creëren dat  mijn stroommeter vanuit mijn veldmeterkast naar binnen kan worden verplaatst.  In mijn veldmeterkast bevindt zich een gas en een stroommeter. gas heb ik nooit gebruikt. Ik kook op butagas en dat bevalt mij prima. Dat blijf ik doen. Om mijzelf van het vastrecht te vrijwaren heb ik hier een aantal jaren geleden vrijwillig een hangslot op laten leggen.  Dat scheelde mij 107 euro vastrecht per jaar.  Van dat geld kon ik ongeveer 5 gasflessen kopen.  Ongeveer de hoeveelheid die ik per jaar verbruik. Ik speel daarmee dus zo ongeveer quite.  

Verwijderen gasmeter en leiding

Enige tijd geleden ontving ik een brief waarin mij kenbaar werd gemaakt dat de veiligheidseisen rondom het gasgebruik werden aangescherpt. Nu het mode is om van het gas af te gaan zijn er steeds meer huizen die wel gas hebben maar daar geen gebruik meer van maken. 

Zo ook bij mij. Er werd opgemerkt dat mijn gasaansluiting al meer dan 1 jaar niet meer was gebruikt en mij werd de keus geboden of deze weer aan te sluiten of helemaal (kostelooos) te verwijderen.  Omdat ik aanstonds was mijn fundering te gaan bouwen, besloot ik erin mee te gaan om deze te laten verwijderen.  

Op datzelfde moment besloot ik ook om mijn stroommeter naar binnen te laten verplaatsen.  Nu ik de positie van mijn huis een kwartslag heb gedraaid staat de veldmeterkast pontificaal voor mijn veranda. Daar had ik duidelijk geen zin in en besloot over te gaan tot deze beslissing.  Een kostbare beslissing maar een estetisch verantwoorde.  

Kort stukje geschiedenis

Bij het privatiseren van dit terrein ergens in 2013 ongeveer is er op dit terrein gas, stroom en riolering aangelegd. Aangezien geen van de huisjes hier aan het bouwbesluit voldeed werd er besloten veldmeterkasten te plaatsen. Een veldmeterkast is niets anders dan de ruimte waar jou stroom naar binnen komt en door je woning wordt verdeeld. 

Dit heeft niet alleen te maken met veiligheid maar ook met verantwoordelijkheid.  De verantwoordelijkheid van de aansluiting gaat tot het punt van levering.  Wat je er daarna mee doet is geheel eigen verantwoordelijkheid.  

MET het verplaaten van mijn stroom apparatuur verplaatst ook de verantwoordelijkheid voor de netwerkbeheerder.  Ik moest dus aan een aantal voorwaarden voldoen. Ik heb er dus voor gezorgd dat ik aan alle eisen voldoe.  T.w:

  1. Ik moet een 50mm invoerbuis installeren. De kleur moet een specifieke kleur rood zijn en hij moet van een specifiek slagvast plastic gemaakt zijn. 
  2. De invoerbuis moet onder een specifieke bocht in de grond worden ingebracht. 
  3. de invoerbuis moet een specifieke diepte hebben (500mm) 
  4. De meterkast moet 770 mm breed zijn en 350 mm diep.  
  5. De achterwand moet 18 mm dik underlayment zijn om de meter op vast te schroeven.
  6. Er moet een deur in zitten.  Deze moet geventileerd zijn. (vanwege de gasmeter die ik straks niet meer heb)
  7. De meterkast moet zich binnen drie meter van de voordeur bevinden.  Dit laatste heb ik niet zoveel invloed op want in de eerste aanleg is er bij het ontwerp van de woning geen rekening met deze beslissing gehouden. De meerkast bevind zich wel binnen drie meter. (vind ik).  
  8. En tot slot moet de woning wind en waterdicht zijn.    

Ik kan alleen maar hopen dat ze niet al te streng beoordelen als de schouw komt.  Pffff vreselijk wat een gedoe.  

Jullie begrijpen het al. Alles draait er nu om, om de woning te preppen voor de ontvangst en het (ver)plaatsen van de stroommeter en het verwijderen van de gasmeter. 

Het dak 

Ik heb inmiddels een deal met iemand die het dak gaat doen.  Dit is Montage Totaal uit Stadskanaal.  Het is een eenmansbedrijf die hier inmiddels op het terrein al meerdere klussen heeft gedaan. Hoe het dak er gaat uitzien laat ik nog even een verrassing.  

De ramen

Alle ramen zijn nu geplaatst.  Ramen zijn erg zwaar en ik heb via Facebook een collega prepper ontmoet die mij graag helpt. Hij ziet het als een leerproces voor zichzelf.  Jeffrey komt uit het verre zuiden van ons land en is vanwege zijn werk hier in het noorden tijdelijk gestationeerd. Bedankt Jeff. 

Ongeluk

En toen een ongeluk(je) Hoe het is gekomen weet ik niet zo goed. Een ongelukt zit in een klein hoekje. Gelukkig maar want voor alle overige momenten is alles goed gegaan. Met het zagen van wat passtroken heb ik met de accucirkelzaag in mijn linkermiddelvinger gezaagd. 

Aangezien ik voor de meeste tijd alleen werk ben je voor wat betreft precaire momenten extra kwetsbaar. Cirkelzagen maken geen mooie wonden. Door mijn werkhandschoen heen zag ik een gekartelde wond en al snel bloed. Alhoewel mijn huis een Rambo gerelateerde titel draagt ben ik zeer zeker geen held daar waar het om bloed gaat. 

Behoorlijk aangeslagen door deze onverwachte gebeurtenis heb ik mijn vinger in een theedoek gewikkeld.  Vanwege de schrik had ik moeite met het bedenken van een slimme oplossing.  Ik ben uiteindelijk eerst tegen de auto gaan leunen en heb 112 gebeld. Naar mate ik wat lichter in mijn hoofd werd besloot ik te gaan zitten. 

Aangezien het geen levensbedreigende situatie betrof werd ik doorverbonden met de huisartsenpost welke in het Wilhelmina Ziekenhuis te Assen (WZA) zit. Mij werd geadviseerd een beetje suiker te eten zodat mijn duizeligheid een beetje weg ging. Ik mocht komen maar werd op het hart gedrukt me laten brengen.  Ik mocht geen auto rijden. Niet iedereen was aanwezig in het bos en uiteindelijk ben ik naar Marco en Anja gelopen. Marco was zo aardig om me te brengen. Na een half uur vertraging werd ik geholpen. Een hechting en wat verband verder en ik kon weer naar huis. Marco appen en weer terug. 


Na een aantal dagen rust ben met behulp van Jeffrey de woensdag erop weer aan de slag gegaan. 

Hoe kon het gebeuren

Je kan beter vragen hoe had ik het kunnen voorkomen. Ik hou niet van achteraf praten. Dat is makkelijk en achteraf weet iedeeen het beter. Ik kan wel een aantal tips geven. Je kan beter tips aannemen van iemand die het al eens heeft meegemaakt; 

Tip #1 is nooit haasten. Vooral niet als je werkt met powertools. Speciaal die tools die tanden hebben. 

Tip#2 is zorg ervoor dat je eet en drinkt. Als je niet eet sta je niet sterk op je voeten. Je kan geen stevige beslissingen nemen . Je zal trillerig worden en niet vast met je handen zijn. Ik begrijp als geen ander dat je doelgericht werkt maar tijdig stoppen is slimmer dan te lang doorgaan. Pauzes duren bij mij minstens een uur.  De klus is niet aangenomen dus neem het ervan. 

Tip#3 is dat je machines gebruikt waarvoor ze bedoeld zijn.  Ik wilde wat passtroken zagen met de handcirkelzaag.  Maar daar zijn ze niet voor bedoeld.  Smalle stroken zaag je met een tafelzaag. 

Tip#4 is je niet laten afleidingen als je met iets bezig bent.  Speciaal als je met powertools bezig bent. Het zijn deze momenten dat er  ongelukken gebeuren. 

Tip#5 is bedenk van te voren precies wat je gaat doen. Want het kan ook jezelf zijn zijn die je afleidt. Bedenk je nooit gedurende hetgeen waar je mee bezig bent. Blijf gefocusd in wat je doet. Als je bijvoorbeeld iets afzaagt en gaandeweg kom je erachter dat het wellicht fout is. Ga dan door. Het stuk is verloren maar halverwege stoppen is gevaarlijk. Jammer maar begin opnieuw. 

In mijn specifieke geval was ik wel bewust wat ik deed en bedacht mij nog van "nee dat moet ik niet doen". Helaas was het al te laat. Ik beschouw het desondanks positief want ik bouw een heel huis waarbij ik de meeste van de tijd alleen ben en als ik er zo genadig vanaf komt prijs ik de "heer". Los van een keer eerder van het trapje te zijn gevallen ben ik er nog heel erg genadig vanaf gekomen. Dan een Quote uit eigen keuken: 

"handen uit de buurt van tanden"

Iets extra's 

Bouwen is plannen. Je hebt twee soorten van plannen.  De eerste is een volgorde mét tijdspad en de tweede is een volgorde zónder exacte tijdsaanduidelijk.

Tijd laat zich niet dwingen

Ervaring leert dat een planning nooit zo gaat zoals je dat hebt opgeschreven.  Je bent afhankelijk van externe factoren zoals mensen, mogelijkheden, klimatologische omstandigheden, ongelukjes en ga zo maar door. Planningen werken daardoor alleen maar frustratie op. De moderne mens denkt grip op tijd te hebben.  Ik weet niet waar dat vandaan komt.  De enige manier waarop je de meeste invloed hebt, is dat je dingen zelf doet. Zodra je besluit iets door een ander te laten doen dan zal je je bij het tempo en omstandigheden van de ander moeten neerleggen.  

Bouwen heeft mij daarmee is zekere zin nederig gemaakt. Het gaat zoals het gaat en niets meer of minder. Vanaf het begin van mijn bouw was ik mij hiervan bewust. Ik bouw naast een fulltime baan. Nadat mijn werkdag achter de rug is eet ik vlug wat en gaat mijn zwarte afgeleefde werkbroek aan. De afwas doe ik eens per week. (of als ik geen kopjes meer heb😇)   Ik heb al eens eerder aangegeven dat ik een doel heb en geen planning.  Het dak zit nu voor over twee weken in de planning en ik zal de vele regen die we de laatste tijd hebben gehad en nog zal komen moeten gaan verduren.  

Dan iets leuks

Het leek mij handig om een soort van haak aan de nokgording te bevestigen om zware spullen door het trapgat naar boven te kunnen takelen. Een gat door de nokgording zou de sterkte kunnen compromitteren. En dat wilde ik niet dus verzon er een oplossing voor. Ik ken iemand die is erg handig met staal en een lasapparaat.  Hij heeft voor mij een beugel gelast om rondom de nokgording te bevestigen. Zo hoef ik geen inbreuk te doen op de interne structuur van het hout. Hij was zo aardig om het ongevraagd van RVS te maken.  Hij weet dat ik daar gek op ben. Ik vind het mooie nuttige aanwinst voor de woning. Bedankt Egbert. 


De dubbele deuren moeten nog in de slaapkamer en aan de voorzijde worden gemonteerd. De deuren zit nog geen glas in.  Daarvoor heb ik wat offertes uitgezet. Ik kan ze tijdelijk dichtmaken met plastic of triplex. Nadat het dak is geplaatst dan pas kan mijn meterkast geinstalleerd worden. 

Daarna kan het stroom en waterleiding worden aangelegd. Je ziet het.  De volgorde kan je niet skippen. 

Nadat alle leidingwerk is aangelegd kan de woning in zijn geheel geisoleerd worden. Hulp voor die klus is mij al aangeboden door een collega en haar vriend. Nynke en Wietze hebben samen al hun eigen woning in Bant verbouwd. Beiden hebben erg veel interesse in bouwgerelateerde zaken. Wietze werkt sindskort als timmerman. 

Leuke samenloop van omstandigheden

Vrijdag 9 oktober had ik werkgerelateerd telefonisch overleg met Nynke. Nadat dergelijke overlegjes voorbij zijn verplaatst het gesprek zich onvermijdelijk naar bouwgerelateerde onderwerpen. Zo ben ik toevallig nog op zoek naar een deur voor mijn meterkast.  Aangezien die deur: 

  1. een specifieke maat moet hebben en, 
  2. dat ik perse geen nieuwe wil kopen,
  3. ik een specifieke smaak en stijl heb  
...had ik deze deur nog niet.  Laat nou heel toevallig Nynke uit haar mond vallen dat ze nog een smalle deur heeft en daar niks mee doet. Ik ben dan niet te beroerd om rechtreeks te vragen "oh mooi,  mag ik hem hebben?" 

Hahaha. geeft niks.  Vragen kost niks. Nynke zou overleggen en belt diezelfde avond nog op met de mededeling dat ik: 

  1. niet alleen de deur mocht hebben,
  2. maar dat ze de deur ook zouden komen brengen
  3. en dat ze dan gelijk mijn project konden komen bezichtigen
  4. alsof dat niet genoeg was wilden ze niet alleen op de koffie komen en mij van mijn kostbare tijd beroven maar ze brachten ook nog tijd mee door mij niet alleen een paar uurtjes te komen helpen maar gelijk de hele dag te blijven. (Dit is waarschijnlijk de langste zin die ik ooit geschreven heb)  
Dit soort acties zijn ongeevenaard. Lokaal heb ik wat hulpjes maar dat twee personen , die ik bovendien niet eerder heb gezien (Wietze dan) vind ik echt super aardig. Ik benoemde het nog als opoffering maar ze vinden het geen opoffering maar waardevolle tijd en ervaring. Wietze en Nynke,  nog bedankt. 

Op die bewuste dag hebben we behoorlijk wat gedaan. We hebben wat secties aan wanden voor bedrading voorbereid, geisoleerd en met 9mm underlayment dichtgemaakt. Daarna een houtskeltetwand gebouwd voor tussen de keuken en de badkamer,  een deur geplaatst en de keukenwand dichtgemaakt. 

Het stel is duidelijk ervaren. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld. Wietze is ook met het timmerwerk goed op zijn plaats en ik kan hem gerust taken uit handen geven. Hij werkt doelgericht,  efficient, nauwkeurig en probleemoplossend. 

Bijgaand het resultaat van die dag. 




De slaapkamer

De keuken


De keuken



De tussenwand van de badkamer

Door deze dag heeft de indeling van de woning ineens veel meer vorm gekregen. Daar waar het eerst nog een skelet was is de indeling nu ineens zichtbaar geworden. Hierdoor krijgt het een ruimtelijk geheel. Ik ben er erg blij mee. Nadat al het hout op was zijn we wat gaan eten en gingen ze weer naar huis. 

Hoe doe je het?

Ik krijg vaak te horen hoe ik het doe. Ik ben hier in mijn vorige blogs ook wel summier op ingegaan. Voordat ik daarop doorga wil ik beginnen met een quote. 

In een wereld waar timmermannen opstaan uit de dood 

lijken mogelijkheden oneindig. 

We weten allemaal dat Jesus Christus een timmerman was voordat hij beroemd werd. Nou ben ik helemaal niet gelovig en wil dan ook in het geheel niet op religieuze zaken doorgaan. Wat we wel weten is dat de man echt bestaan heeft.  Wellicht is de betiteling als "zoon van" wellicht wat hoog gegrepen maar naar verluid zou hij uit de dood zijn opgestaan.  Immers nadat hij van het kruis was gehaald en in een grot was gelegd was de beste man de volgende ochtend met de noorderzon verdwenen. Een prachtig verhaal maar het geeft alleen maar weer dan niets onmogelijk is. 

Het beroep van timmerman behoort tot een van de oudste beroepen ter wereld. De quote toont dat alles mogelijk is en ik denk dat dat het gene is dat mij kenmerkt.  Ik denk in mogelijkheden, toon lef en durf buiten mijn comfortzone te treden. Nou ben ik mezelf niet op een voetstuk aan het plaatsen maar de vraag deed mij hier wel over nadenken. 

In een normale situatie had ik er een opleiding voor gedaan, had ik op school kunnen oefenen en had ik waarschijnlijk hier en daar stage gelopen. Ik heb geen van dit soort dingen gedaan. Ik ben ervan overtuigd dat dingen efficienter of slimmer hadden gekund. Maar er was niemand die over mijn schouder mee keek. 

Toch wil ik voor jullie een aantal tips meegeven mocht je ooit een dergelijk avontuur ook willen aangaan.  

  1. In deze moderne tijd hebben we het internet.  Wat ik gedaan heb is mijzelf inlezen, googlen,  googlen, googlen...... 
  2. Ik had het voordeel van een broer in Canada.  In Canada is HSB standaard.  Ook hij heeft het zonder opleiding eigen gemaakt. Het kent het pad dat ik bewandelde. 
  3. Youtube filmpjes zijn een uitstekende manier om uit te zoeken hoe je het moet doen, 
  4. Pinterest stelt je in staat tot in detail te bekijken hoe iets er moet uitzien als het klaar is, 
  5. Ik bezit de vaardigheid om iets van een plaatje te kunnen kopieren. 
  6. Wees eigenwijs maar wees geen askhole.  https://www.urbandictionary.com/define.php?term=Askhole Ik ben eigenwijs maar sta open voor een gefundeerd advies.  
  7. Luister naar anderen maar trek je eigen conclusies en neem je eigen beslissingen. Niets is zo moeilijk om iets te doen zoals een ander het wil. 
  8. Tot slot:  je kan nog zoveel advies krijgen en jezelf inlezen.  Er is niemand die het voor je doet. Er komt een moment dat je gaat beslissen wat je gaat doen. Tot welke actie je overgaat.  Neem dan ook die beslissing.  No plan B.  ga ervoor. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden.  Er zijn geen slechte beslissingen. Heb vertrouwen en ga ervoor. Zodra je instelling er eentje is van " het gaat goedkomen"  dan gaat het ook goedkomen. Dat komt puur door je houding en instelling.  
Er zijn over heel de wereld heel veel mensen die huizen bouwen zonder dat ze ook maar enige vorm van bouw ervaring hebben. Het enige verschil is routine en daarmee de snelheid van bouwen. Er zijn mensen die bouwen een huis van autobanden of van strobalen. Alles is mogelijk en geloof mij maar.  Het kan allemaal. 

Tot slot een tip die ik graag wil delen. 
Mijn broer deelde vaak foto's uit een boek. Aangezien HSB in Nederland geen norm is kon ik er geen boeken over vinden. Nadat ik hem had gevraagd uit welk boek de foto's kwamen besloot ik hetzelfde boek te bestellen.  Dat was handig want dan konden we refereren aan bladzijde nummers als we aan het beeldbellen waren. De titel van het boek is https://www.amazon.com/Habitat-Humanity-How-Build-House/dp/1561585327

Het boek is geschreven door een veteraan timmerman uit Amerika. Zijn naam is Larry Haun. De beste man is helaas al in 2011 op 80 jarige leeftijd overleden maar geldt nog steeds als de norm voor het basis timmerwerk. 

Graag maak ik hierover een aantal opmerkingen. 
Larry heeft zijn kennis graag willen overdragen. De beste man sliep met een hamer onder zijn kussen en was uiteraard geen schrijver. Het boek is dus voor hem geschreven maar draagt zijn naam. Zelf heeft Larry geen cent aan het boek verdiend maar heeft alle opbrengsten ten gunste van Habitat voor Humanity laten komen. Habitat for Humanity is een wereldwijde organisatie die zich met het huisvestingsprobleem bezig houdt. Daar waar huizen nodig zijn zorgt Habitat er voor dat deze gebouwd of herbouwd worden. Je kan denken aan arme mensen in Amerika maar ook in door oorlog of door natuurrampen getroffen gebieden. https://habitat.nl/

Op Youtube zijn filmpjes te vinden.  In deze fimpjes hoor je Larry naar de term "tapes" verwijzen. Deze tapes zijn indertijd opgenomen maar zijn pas recentelijk op Youtube verschenen. Je kan duidelijk zien dat de auto's erg oud zijn,  de kleuren zijn flets en er is nergens modern gereedschap te vinden zoals accuboormachines. 

Het zijn vooral de draadloze apparaten die de klok slaat tegenwoordig. Zelf werk ik tegenwoordig met een zogenaamde impacter. Dat is een slagschroefmachine van het merk Ryobi. Het is er eentje van de lichtste soort maar heb er mijn gehele woning mee in elkaar geschroefd. Schroeven van 120 mm vonden met gemak hun weg naar binnen. 

Dit alles doet verder geen afbreuk aan de timmertechnieken. Die gelden nog steeds.  Ik zal jullie straks een aantal filmpjes delen waarin de basistechnieken van het framen worden weergegeven. Ik zou één van lezers willen aanmoedigen deze techniek te gebruiken om een minihuisje te gaan bouwen. 

In de fimpjes wordt het woord "framing" vaak gebruikt. Hiermee wordt het skelet van de woning bedoeld. precies zoals je dat op mijn foto's ook hebt kunnen zien. 

Wat ook opvalt is dat ze niks aan vochtwering of isolatie doen. Dat komt omdat het filmpjes zijn die alleen de basis van het bouwen van een huis weergeven. 

Wat ook opvalt is dat ze alles met spijkers doen. Ik kan mij daar in het geheel niet in vinden. Toch snap ik het wel. Een spijker of schroef zou nooit een constructieve waarde mogen hebben. Een spijker of een schroef is er alleen voor om iets op zijn plek te houden. Grofweg gezegd moet je ervan uitgaan dat iets op zijn plek moet blijven ook zonder de schroef of spijker zonder dat het direct uit elkaar valt. 



"De tapes" zijn  erg lang. Ben je geinteresseerd?  Ga er dan even rustig voor zitten. 

Spiritueel: 
Ik ben erg langdradig.  Ik weet het.  Toch wil ik nog even iets kwijt. 
Kunnen jullie je die bloedhete dagen van afgelopen zomer nog herinneren? Het was die tijd waar ik mijn toevlucht in mijn aircogekoelde Toyota RAV4 vond.  Weet je nog dat ik naar Maastricht heen en weer reed voor een trap? Fantastisch wat een mooie dag was dat. 

Uitgeput en half dood hing ik over de balken van de verdiepingvloer. Bijna ondoenlijk was het om ook maar iets te doen en toch deed ik het. Mijn wijlen (ex) schoonvader had een voorliefde voor vlinders. Hij had er ook een tatouage van. Tijdens zijn uitvaart maar ook tijdens de boekpresentatie van Arthur was er een vlinder aanwezig. Vooral een vlinder binnen in een uitvaartcentrum vond ik erg bijzonder. Ook bij mij kwam er een vlinder even zitten op de dikke balken van mijn verdieping. Alsof ik een inspectie onderging. Onwillekeurig moest ik aan hem denken. Voor Wander was een thuis niet altijd even vanzelfsprekend. Ik wil daarom afsluiten met een quote van hem. 

Een huis bouw je met je handen
Een thuis met je ziel.
 
En dat is wat ik doe. 
Het ga je goed Wander. 



Reacties

Een reactie posten

Hartelijk dank voor uw vriendelijke bericht.

Populaire posts van deze blog

Motorcycle life

Life in the woods eps 26

Wat je in je hart bewaart raak je nooit meer kwijt