Gewapend tegen de kou. Eps 22

Nu inmiddels alweer twee weken in de nieuwe woning. Ondertussen heeft de bouw niet stil gestaan. Afgelopen week is alle bedrading geinstalleerd. Dat was fijn want de komst van de "Russische beer" was aangekondigd. Alhoewel de benedenverdieping onverwarmd is,  is het temperatuurverschil tussen buiten en binnen wel degelijk merkbaar.  

Gisteren heb ik hulp gehad met het geheel isoleren van de benedenverdieping. Dat is erg fijn nu we met deze kou te maken hebben. Het is bijzonder om dit natuurverschijnsel van zo dichtbij, in de natuur, mee te mogen maken. 

Ik was afgelopen week erg druk geweest.  Het begon maandag al.  Een vrachtwagen kwam de douchedeur brengen. Vanwege de vele regen is de ingang van mijn deel van het terrein (ingang E) heel erg modderig geworden. 

De vrachtwagenchauffeur durfde er niet doorheen te rijden. Daardoor was ik  genoodzaakt mijn auto op te halen. Niet alleen zijn de geulen diep maar het is ook zacht en daardoor minder grip. Die bewuste nacht was alles een beetje hard bevroren geraakt en in mijn optiek kon hij er prima doorheen rijden.  Ik denk dat niet iedereen evenveel lef heeft.  

De volgende dag belde de internet monteur.  Hij kon het niet vinden. Afhankelijk vanaf wekke kant je komt leidt Google Maps je dan langs een stuk dat eigenlijk onbegaanbaar is. Ik word dan wéér in mijn werk gestoord. Mijn concentratieboog word dan onderbroken en het herpakken kost erg veel energie. Ik moet dan wéér stoppen met werken en de persoon in kwestie hierheen navigeren. Daarna volgt het overleg hoe de internetkabel aan te leggen. 

Ondertussen liep ik op mijn werk gedurende de week tegen verschillende storingen aan. Al met al een rommelig weekje die me erg veel energie koste. 

De afgelopen dagen was ik dan ook dodelijk vermoeid en werd ook vermoeid wakker. Het isoleren was gepland maar qua energie voelde ik me een zombie. Ik overwoog af te bellen. Ik heb toch doorgezet. 

Bevroren waterleiding. 

Het oude huisje was nog op de waterleiding aangesloten.  Omdat het huisje onverwarmd is maakte ik me zorgen om de kans op bevriezing. Ik had verzocht deze af te koppelen. Het plan was de T-splitsing naar het nieuwe EN  het oude huis er helemaal tussenuit te knippen en de waterleiding rechtstreeks door te verbinden.  

Onfortuinlijk verbond hij per ongeluk de waterleiding naar het oude huisje door.  Hij baalde als een stekker en wat genoodzaakt zaterdagochtend terug te keren met nieuwe koppelingen. Die nacht heb ik zonder water moeten functioneren. Dat gaf niks omdat ik wel wat gewend ben. Uiteindelijk had ik wel een geisoleerde woning en een afgesloten waterleiding waar ik me verder geen zorgen meer om hoefde te maken.  Het was tevens de voorlaatste levensader die was doorgesneden. 

Wat doe je dan op zo'n winterse dag?  

Ik had een doel behaald. Ik had echt rust nodig. Ik was bijtijds gaan slapen en heb erg lang uitgeslapen. Ik had me voorgenomen niks te gaan doen. Alleen lekker genieten van het binnenzitten met de winterse taferelen om me heen. Ik ben van alle primaire levensbehoeften voorzien.  Ik heb het warm,  ik kan slapen, douchen en eten maken. De druk is van de ketel. 

Wind giert om de hoeken van het huis. Wind doet sneeuwvlagen van het dak langs het raam waaien. De wind ruist door de takken van de bomen. De bomen zwieren, als in slow motion, statig heen en weer.  

Ik kan me nu al bijna niet meer voorstellen dat ik met dergelijk weer in mn hut heb gezeten.  En toch heb ik het gedaan. Het was een mooie ervaring. Als ik nu van de ene kant van mn woning naar de andere kant loop dan moet ik bijna brood meenemen😀.  Ik ben dan bijna buiten adem zo ver is het. Een wereld van verschil. En in mijn beleving een ware sensatie van luxe. 

Op dergelijke dagen in mn hut trok ik dan alles uit de kast. Thermo-ondergoed aan, warme thee,  sloffen,  kachel goed opstoken, waxinelichtjes aan, extra (fleece) dekentje om.   Ik had dan altijd een voldaan gevoel als ik me dan comfortabel voelde. Wat dat betreft ben ik een echte koud weer expert geworden. 

Nu zit ik er zo bij. Op de bovenverdieping krijg je een beetje het gevoel in een boomhut te zitten. Het hout voelt warm aan. Het is erg knus geworden.  

Het is nu zaak om hout te gaan regelen voor de benedenverdieping. Uiteraard weer gaan shoppen en afwegen nieuw of gebruikt en of is het voor handen. De bodem van de schatkist begin wel in zicht te komen en wil deze bij voorkeur niet tot de laatste dukaat gaan plunderen. 

Daarna volgt de vloer. Van hetzelfde laken een pak. We blijven bezig.  

Tot de volgende keer. 

Richard